انتخابات پارلمانی ۱۸ مهر/ ۱۰ اکتبر عراق ثمره‌ی مرحله‌ی جدید و مهمی در تحولات سیاسی این کشور بود. انتخابات زودهنگام -همراه با قانون جدید و کمیسیون انتخاباتی- پاسخی بود به دو سال تظاهرات به رهبری جوانان که تمایل خود را برای تغییر مسالمت‌آمیز از طریق صندوق‌های رأی ابراز می‌کردند. با این حال، میزان مشارکت رأی‌دهندگان در مقایسه با این تمایل، اندک بود.

مشارکت و ثبات سیاسی

عدم مشارکت اکثریت عراقی‌های واجد شرایط رأی‌دهی -و نتیجه‌ی انتخابات- از تنش‌های سیاسی و اجتماعی خبر می‌دهد که ممکن است ثبات عراق را تهدید کنند. در واقع، مشارکت پایین نشان‌دهنده‌ی میزان بالای نارضایتی جامعه از عملکرد دولت و تشکیلات سیاسی است. این موضوع بازگشت تظاهرات با حتی خشونت‌های بیشتر را محتمل می‌سازد.

نکته‌ی مهم این است که در این انتخابات برندگان ۴۰ درصد آرا را از آن خود کردند، در حالی که ۶۰ درصد آرا به افراد غیر برنده رسید. با توجه به بی‌نظمی‌های پیرامون انتخابات، ممکن است عدم پذیرش نتایج از سوی برخی بازیگران سیاسی، آغازگر بحران‌های سیاسی پیچیده‌ای باشد که می‌تواند به طور بالقوه بر ثبات سیاسی در آینده تأثیر بگذارد...