سیاست‌های تابعیت جهانی به طور معمول به دو دسته تقسیم می‌شوند: اعطای تابعیت از طریق حق تولد (اصل خاک) که بیشتر در دنیای جدید رایج است و هر کسی را که در یک کشور متولد می‌شود محق دریافت تابعیت می‌داند. از سوی دیگر، در دنیای قدیم نسب و نسل (اصل خون) معیار اعطای تابعیت است. با آن‌که اکثر کشورها در مورد انتقال تابعیت به فزرندان، میان پدر و مادر تمایزی قائل نیستند، در اغلب کشورهای عربی، این امر به طور کلی تنها از طریق پدر ممکن است.

این سیاست برای کودکانی که در زمان تولد پدرشان غایب یا ناشناس بوده‌ است و  هیچ‌گونه تابعیتی را به ارث نمی‌برند، مشکلاتی ایجاد کرده و موجب محدودیت دسترسی آن‌ها به حتی ابتدایی‌ترین خدمات شده است. در شمال عراق، این مسئله به یک بحران تمام عیار تبدیل شده است، زیرا عده‌ای بی‌سابقه‌ از زنان ایزدی در دوره‌ی اسارت به دست گروه داعش صاحب فرزند شده‌اند...