اگر یک کشور به طور عمده از سرمایه‌گذاری خود در تعامل با طالبان بهره برده باشد، آن کشور نه ایران است و نه پاکستان؛ بلکه قطر است. قابلیت دوحه برای عمل به عنوان یک پل ارتباطی با امارت اسلامی افغانستان، به قدرت‌های غربی کمک کرده است تا با چالش‌های ناشی از حکومت طالبان مقابله کنند.

نقشی منحصر به فرد

در بحبوحه‌ی خروج ناشیانه‌ی دولت جو بایدن از افغانستان در پاییز گذشته، قطر نشان داد که تمایل دارد و می‌تواند واشنگتن را برای کم‌تر کردن آسیب‌های ناشی از یک بحران سیاست خارجی خفت‌بار، مشابه "سقوط سایگون" در سال ۱۳۵۴/ ۱۹۷۵یاری دهد. این کشور عرب خلیج فارس، به عنوان پایگاه مهمی برای دیپلماسی نیز عمل کرده است. به عنوان مثال، ایالات متحده و سایر کشورهای غربی بسیاری از دیپلمات‌های خود را از کابل به دوحه منتقل کرده‌اند. همچنین لازم به ذکر است که در بحبوحه‌ی خروج آمریکایی‌ها، ده‌ها هزار افغان از طریق قطر به خارج از کشورشان منتقل شدند. دوحه در عین حال، به رسانه‌های بین‌المللی نیز کمک کرد تا کارکنان خود را از این کشور تخلیه کنند...