مناقشه‌ی میان ایران و پاکستان در اوایل سال جاری میلادی -که شامل عملیات مسلحانه‌ی فرامرزی از سوی هر دو طرف بود- سؤالاتی را در مورد نقش بالقوه‌ی چین به عنوان یک میانجی صلح منطقه‌ای برمی‌انگیزد. علی‌رغم تلاش‌ها برای مداخله، پکن عمدتاً در حاشیه ماند و اسلام‌آباد و تهران خودشان اوضاع را آرام کردند. این برای بسیاری که پس از میزبانی مذاکرات موفق عادی‌سازی روابط بین ایران و عربستان در اسفند ۱۴۰۱/ مارس ۲۰۲۳، پیش‌بینی می‌کردند چین می‌تواند وزنه‌ی سنگین دیپلماتیک بعدی منطقه باشد، شگفت‌انگیز بود. با بالاگرفتن تنش‌ها در دریای سرخ، اعتبار پکن به‌عنوان یک میانجی بار دیگر به بوته‌ی آزمایش گذاشته شده است.

گزارش‌ها حاکی از آن است که چین تلاش ناموفقی داشته و می‌خواسته است ایران را مجاب کند جنبش انصارالله، معروف به حوثی‌ها، را تحت فشار قرار دهد تا حملاتشان به کشتی‌های تجاری را مهار کنند. تهران این ادعا را تکذیب کرده است. چه این درست باشد، چه نباشد، نقش چین در بحران‌های منطقه‌ای آشکارا حداقلی بوده است و بیشتر به...