با وجود موج‌های مختلف خصوصی‌سازی و ترویج کسب‌وکارهای خصوصی از اوایل دهه‌ی ۱۳۸۰، ایران همچنان چشم انتظار شکل‌گیری یک بخش خصوصی قوی و واقعی است. تاکنون، برنامه‌ی موسوم به خصوصی‌سازی عمدتاً منجر به انتقال دارایی‌های دولتی به نهادهای شبه‌دولتی، از جمله بنیادهای انقلابی، مذهبی و نظامی و همچنین صندوق‌های بازنشستگی شده است. این روند تاکنون هیچ پویایی مثبتی در اقتصاد ایران ایجاد نکرده است.

بخش شبه‌دولتی برای مدیریت نهادهای راهبردی مانند نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها و مجتمع‌های پتروشیمی آمادگی لازم را ندارد و همین امر باعث تشدید سوءمدیریت و فساد در بخش‌های کلیدی شده است. علاوه بر این، یک روند معیوب موجب آن شده است که انحصارات دولتی عملاً به انحصارات...