عراق در طول تاریخ، به دلیل شهرت خاک حاصلخیزش، همواره منزلگاه جوامعی بوده که بنای زندگی‌شان کشاورزی است. حتی با وجود این‌که در دوران مدرن، نفت بر اقتصاد عراق مسلط بوده است، تا سال ۱۳۷۴/ ۱۹۹۵، کشاورزی هنوز هم حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌داد. اما سال‌ها جنگ، تحریم، سوء مدیریت دولتی، تغییرات آب و هوایی و خشکسالی، منجر به کاهش تولیدات کشاورزی شده است. امروز، این بخش تنها ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی عراق را تشکیل می‌دهد.

علی‌رغم تمامی این موانع و مشکلات، کشاورزی همچنان -بعد از صنعت نفت- دومین بخش بزرگ اقتصاد عراق محسوب می‌شود و حدود ۲۰ درصد نیروی کار کشور، در این بخش مشغول هستند. با وجود این شرایط، طی سال‌های اخیر روزنه‌های امیدی از بهبود وضعیت، در میان کشاورزان وجود داشته است. بازگشت زندگی به جنوب شهر کربلا، و احیای سبک زندگی گذشتگان، شاهدی بر این مدعاست. وضعیت این منطقه مشاغل بسیاری را ایجاد کرده که عراق به شدت نیازمند آن است...