پس از سقوط رئیس‌جمهور سابق سوریه، بشار اسد (۱۳۷۹−۱۴۰۳ / ۲۰۰۰−۲۰۲۴)، جوامع اقلیت که اغلب از امتیازات ویژه‌ای برخوردار بودند، اکنون با آینده‌ای نامشخص تحت حکومت اسلام‌گرایان سنی روبه‌رو هستند. این تحول، تغییری اساسی در مقایسه با پنج دهه حکومت حزب بعث به‌شمار می‌آید؛ دوره‌ای که در آن علویان و شیعیان نقشیِ محوری در راهبردهای مذهبی، نظامی و سیاسی دولت ایفا می‌کردند.

امتیازات کلی این دو جامعه، به‌ویژه پس از آغاز درگیری‌های داخلی در ۱۳۹۰/۲۰۱۱، به‌شدت تحت تأثیر مداخله‌ی ایران در حمایت از اسد قرار گرفت. اگرچه گروه هیئت تحریرشام...