عراق دارای یکی از بزرگ‌ترین ثروت‌های نفتی جهان است. مجموع ذخایر اثبات‌شده‌ی نفت این کشور، ۱۵۰ میلیارد بشکه برآورد می‌شود و تولید آن روزانه بیش از ۴.۶ میلیون بشکه است، که این کشور را در جایگاه پنجمین تولیدکننده‌ی بزرگ جهان قرار می‌دهد. اما غالب این ثروت، تأثیری بر زندگی قشر ضعیف این جامعه نمی‌گذارد؛ تناقضی که به ویژه در مناطق نفت‌خیز جنوبی برقرار است.

بیش از ۷۰ درصد از تولید نفت عراق در استان بصره متمرکز است. با این حال، با وجود ثروت عظیم نفتی که از این منطقه استخراج می‌شود، بسیاری از مردم جنوب عراق برای تأمین مخارج زندگی خود در مضیقه هستند. هرچند در این خصوص آمار رسمی در دسترس نیست، برآورد می‌شود که بیش از ۳۰ درصد از جوانان عراق، از بیکاری رنج می‌برند؛ کمبود مداوم آب و برق که دیگر به جای خود.

سال‌هاست مردم عراق، که بابت این‌که سهمی از ثروت نفتی کشورشان نصیبشان نشده، در رنج بوده‌اند، در سراسر جنوب عراق، مقابل شرکت‌های نفتی گرد هم می‌آیند و دست به اعتراض می‌زندد. این اعتراضات، که غالباً از سوی قبایل محلی سازماندهی می‌شوند، به طور فزاینده‌ای بخش نفتی را با اختلال مواجه کرده‌اند و باعث می‌شوند شرکت‌های نفتی -و به ویژه شرکت‌های غربی- از این کشور خارج شوند...