با افزایش ابهامات ژئوپلیتیکی، کشورهای عربی خلیج فارس برای سرمایه‌گذاری‌های خود در بخش انرژی، راهبردی دو وجهی پیش گرفته‌اند. از یک سو آن‌ها با هدف تضمین خریداران برای صادرات انرژ‌ی‌شان به سمت بازارهای آسیایی حرکت می‌کنند. این در حالی است که تمرکز تقاضا از کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) دور می‌شود و به سمت آسیای در حال توسعه می‌رود که اکنون کانون اصلی رشد است. از سویی دیگر، کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس سرمایه‌گذاری‌های نفت و گاز خود را به گونه‌ای گسترش می‌دهند که کشورهای باثبات سیاسی کم‌تر در منطقه، مانند عراق و لبنان، و همچنین اقتصادهای نوظهور غنی از انرژی در قفقاز جنوبی -از جمله آذربایجان- را دربرگیرند.

قطر به عنوان نمونه‌ی بارز این رویکرد استراتژیک است. سال گذشته، دوحه با خرید ۲۵ درصد از سهام یک پروژه‌ی انرژی ۲۷ میلیارد دلاری عراقی در کنار شرکت توتال انرژی فرانسه موافقت کرد. علاوه بر این، UCC Holding -شرکت ساخت‌و‌ساز و پیمانکاری مستقر در قطر- متعهد به یک پروژه‌ی ۲.۵ میلیارد دلاری در عراق...