اقلیم کردستان عراق در چند سال گذشته، تحت فشار بین‌المللی، در اصلاح و نهادینه‌سازی نیروهای مسلح خود، پیشرفت‌هایی داشته است. اما علی‌رغم این تلاش‌ها، به نظر نمی‌رسد که یکپارچه‌سازی نیروهای مسلح به زودی دست‌یافتنی باشد، چراکه نیروی پیشمرگه همچنان تحت نفوذ سیاسی است. دو حزب اصلی کردستان عراق، حزب دموکرات کردستان و اتحادیه‌ی میهنی کردستان، هرکدام بخش‌های مختلفی از نیروی نظامی منطقه‌ای پیشمرگه را تحت کنترل دارند. عدم ادغام این نیروهای پراکنده، مدت‌هاست که موضوع بحث و مناقشه‌ای جدی بوده است، تا جایی که شورش اسماعیل، وزیر امور پیشمرگه، که عضو اتحادیه‌ی میهنی کردستان است، به دلیل دخالت احزاب حاکم در این وزارتخانه، تهدید کرده است که استعفا خواهد داد.

پیشمرگه تاریخچه‌ای پیچیده دارد. این نیرو هویتی چند وجهی دارد و در مقاطع مختلفی از تاریخ شاهد آن بوده است که اعضایش به عنوان شورشی، شبه نظامی و به تازگی سرباز معرفی شده‌اند. در پی شورش علیه حزب بعث و رژیم صدام حسین در سال ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱، حزب دموکرات کردستان و اتحادیه‌ی میهنی کردستان در شمال عراق منطقه‌ای نیمه‌خودمختار ایجاد کردند و نیروهای خود را زیر چتر پیشمرگه بسیج کردند. پس از سقوط صدام در پی حمله‌ی آمریکا و متحدانش به عراق در سال ۱۳۸۱/ ۲۰۰۳، قانون اساسی عراق در سال ۱۳۸۴/ ۲۰۰۵ به اقلیم کردستان حق داد که نیروهای امنیتی خود را که پیشمرگه بخشی جدایی‌ناپذیر از آن است، سازماندهی کند.

شایان تأکید دوباره است که پیشمرگه یک نهاد واحد نیست. پارلمان اقلیم کردستان در سال ۱۳۷۱/ ۱۹۹۲ قانونی را به تصویب رساند که بر اساس آن هیچ حزب سیاسی‌ای اجازه‌ی بسیج ارتش را نداشت. اما واحد ۸۰ حزب دموکرات کردستان...