اردوگاه اسلام‌گرایان در کردستان ایران از سه جنبش اصلی کُردمحور، گروه‌های شبه نظامی و یک طریقت صوفی تشکیل شده است. این سازمان‌ها عمدتاً "دعوة" [اسلامی] را پیش می‌گیرند و تمایل دارند بر کار فرهنگی تمرکز کنند، اگرچه برخی از آن‌ها شاخه‌های مسلح نیز دارند. و در حالی که عموماً مقامات با اسلام‌گرایان کُرد در مقایسه با سایر جنبش‌های سیاسی تحت رهبری اقلیت‌های قومی رفتار بهتری دارند -که تا حدی برای خنثی‌کردن افراط‌گرایی است- آن‌ها باید در جمهوری اسلامی بسیار حساب‌شده و بامراعات عمل کنند.

سازمان‌های اصلی

در دهه‌ی ۱۳۴۰، بسیاری از کسانی که بعداً رهبری اسلام‌گرایان کُرد را تشکیل دادند، بخشی از حزب سکولار دموکرات کردستان ایران ​​بودند.

به عنوان مثال، بنیان‌گذار مکتب قرآن -اولین سازمان اسلام‌گرای کُرد ایرانی- در ابتدا از فعالان حزب ممنوعه‌ی دموکرات کردستان ایران بود. احمد مفتی‌زاده (۱۳۱۳ تا ۱۳۷۱) که منتقد سکولاریسم سلطنت محمدرضا شاه و خواهان اجرای احکام اسلامی بود، پس از زندانی‌شدن در سال ۱۳۴۳ به تبلیغ و موعظه روی آورد.

اما چه در زمان شاه و چه در جمهوری اسلامی، مکتب قرآن از نظر مقامات ایرانی یک سازمان سیاسی خطرناک تلقی شده است. چهار سال پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ که...